niedziela, 30 grudnia 2012

Pęknięcia płyt tektonicznych.

Krew rany teksańska masakra ! Wiadro taczka siódma woda po kisielu.
Czyli co dzieje się ze skóra Jadzi po myciu naczyń :D
Wczoraj umyłam naczynia  i cierpię do tej pory. Na dłoniach i nadgarstkach porobiły mi się małe ranki w przesuszonej skórze. O dziwo w zgięciu lewego łokcia zrobiły mi się podobne o,O
Cóż, cóż, cóż.. Czas leci. Zostało dwa dni. Przez ostatni tydzień wychodziłam ze znajomymi, oglądałam filmy, spotykałam się z Medżikiem, dobrze się bawiłam, w miarę dobrze czułam i starałam nie myśleć o szpitalu i chorobie.
Dochodzą mnie miłe komentarze na temat mojej działalności na bloggerze.
Cieszą mnie one równie bardzo jak fakt, że ktoś mojego bloggera odwiedza.
Dziękuję bardzo wszystkim czytelnikom. Tak jak pisałam w komentarzu do poprzedniej notki podczas pobytu w szpitalu postaram sie pisać jak najwięcej. A jutro dodam relację z pakowania się :D

Miłego wieczoru !

sobota, 29 grudnia 2012

Red.

Święta... Święta... I co po nich zostało? Lekkie zatrucie, parę prezentów, mnóstwo jedzenia przygotowanego w przesadnych ilościach, parę uśmiechów, kilka łez, chore zatoki.. Co teraz? Sylwester, pakowanie i do szpitala. I tylko się modlić, żebym miała tylko te dwie 2 na semestr..

Nadmiar myśli... Nadmiar zdarzeń. Nie chce wracać do szpitala.. Mama dzisiaj powiedziała mi że jestem dorosła i że mam decydować sama. Więc muszę iść do dietetyka i odbyć dosyć poważną rozmowę z lekarzem. Przydałby mi się jakiś długoterminowy plan mojego leczenia. Bo nawet nie wiem co mam mówić w szkole..

Chyba łapie dołek...


niedziela, 23 grudnia 2012

Prezent perfect.

Idealnym prezentem dla mnie na święta byłoby parę chwil spokoju. Odpoczynku od ciągłego smarowania i pamiętania o tabletkach, powstrzymywania się od drapania i lania po łapach.
Jak wiadomo takiego prezentu nie da się schować w świątecznych torebkach, a pod naszym drzewkiem dziś pojawiły się kolorowe torebki  i ozdobne papiery. W ramach mojego corocznego zwyczaju pomacałam paluszkiem każdą paczuszkę. Nawet te, na których nie było mojego imienia :P
Właśnie przyjechała Babunia i świąteczne gotowanie rozpocznie się pełną parą.
Trzeba się w końcu zaangażować w przygotowania : )

Miłego świętowania! ; ***


All I want for christmas is you... : *

sobota, 22 grudnia 2012

Choinka.

Nastał świąteczny czas. Porządki, gotowanie, prezenty, zakupy i inne obowiązki po części już wypełnione. Ale szczególnie chciałabym skupić się na choince. Stoi. Niewielki zieloniutki świerk. Jest śliczny i właśnie czeka aż Tata zawiesi na nim lampki. Aby wcisnąć go w odpowiednie miejsce trzeba było wynieść pufę i przestawić ławę w salonie, ale teraz idealnie wkomponował się w pokój. Drzewko oprócz tego, że jest śliczne uczula. Na ten przykład mnie. Od kiedy pojawił się w moim domu nie mogę powstrzymać się od łez, wszystko mnie swędzi i strasznie boli mnie głowa. Złe samopoczucie potęgują roztocza kurzu domowego, które towarzyszyły mi od rana przy porządkach w kuchni i pokoju. Tradycyjnie jak co roku będę tylko przyglądać się jak inni ubierają naszego świątecznego gościa i ewentualnie podawać ozdoby.

Wyglądam jak ofiara przemocy fizycznej. Jakby najpierw ktoś związał mi nadgarstki grubym szorstkim sznurem a później próbował dusić. Taki świąteczny wygląd : )

Pozytyw? Rodzina w jak najlepszym nastroju. Żadnych kłótni. Wszystko na spokojnie. W końcu złość piękności szkodzi.. :P Oglądamy sobie Legendę o Zorro i cieszymy wspólnie spędzanym czasem. Leniwe popołudnie. Brakuje mi tu takiego małego szczegółu, ale nic na to nie poradzę : (

Plany na sylwestra już są. :P Spędzony z najlepszymi przyjaciółmi na pewno poprawi mi humor przed ponownym pobytem na oddziale. Zapowiedzieli też, że będą mnie odwiedzać i bardzo mnie to cieszy : )

A więc myślę, że w czasie świąt nie będę miała zbyt wiele czasu, żeby pisać z resztą tak jak ostatnimi dniami.  Więc chciałabym życzyć Wam moi Czytelnicy spokojnych radosnych Świąt, spędzonych w rodzinnym gronie, żeby cały następny rok był pełen uśmiechu i słońca. Zdrowia bo jak wiadomo ono jest najważniejsze. Wynalezienia super cudownego leku na AZS :P Życzę pogody ducha i wytrwałości w stawianiu czoła przeciwnościom losu. Udanej sylwestrowej zabawy w gronie cudownych ludzi. Wszystkiego dobrego! : )

Wracam do pomagania rodzince : )

PS: Zaliczyłam egzamin na kurs pilarza! Taki mały prezencik pod choinkę : )

środa, 19 grudnia 2012

Czyżby załamanie?

Dawno wszystko mnie tak nie bolało. Zostało dwa dni kursu. Moje plecy i kolana już ledwo funkcjonują a i skóra dzisiaj kiepsko się czuję. Nagle nie wiadomo dlaczego po moim ukochanym Cetaphilu skóra zaczęła mnie piec i swędzieć. I leże teraz w łóżku i nie wiem gdzie mam się drapać. Zauważyłam też, że mam więcej plamek takich małych i spuchniętych na ramionach. No ale cóż, niedługo szpital... Może wytrzymam.

Dobranoc.

wtorek, 18 grudnia 2012

Kryzys.

Mam kryzys.. Jezu jak mnie wszystko swędzi... A tu trzeba wypełniać dzienniczek praktyk i się uczyć na poprawę i teorii na egzamin.. Zdycham...

poniedziałek, 17 grudnia 2012

Nigdy więcej.

Ja nie wiem jak ja będę funkcjonować na studiach.. Miałam dzisiaj ze 3 godziny wykładu z teorii na kurs pilarza z dwiema 5 minutowymi przerwami i myślałam, że zwariuję tak mnie wszystko swędziało.. i jeszcze w dodatku było zimno a krzesło było niewygodne i teraz boli mnie kręgosłup.. A to wszystko przez to, że zepsuł się autobus i nie mogliśmy pojechać do lasu. Pomagałam dzisiaj zwijać wykładzinę i składać firanki i nie wyszło to na dobre ani moim dłoniom ani noskowi. Jutro bardzo ważny dzień. : ) Ale więcej Wam nie powiem :P Już nie mogę się doczekać!

Miłego wieczoru!

sobota, 15 grudnia 2012

15.12.2012

Dziś rozpoczął się szał przedświątecznych zakupów mojej rodzinki. Oczywiście nie obyło się bez kłótni, fochów i fuczenia. Wczoraj rzutem na taśmę załapałam się na ostatnie łóżka na nowo wyremontowanym oddziale. Mimo, że mój stan jest w  miarę stabilny do szpitala idę. Najgorzej teraz jest z dłońmi... Teraz czekam na przelew stypendium i planuję zakup specjalnej bielizny. Leginsy i bluzka z długim rękawem. Mam nadzieję, że moja skóra wytrzyma jeszcze tydzień marznięcia na kursie. Chociaż wychowawczyni zasugerowała mi, że nie powinnam jeździć do lasu :/ Zaprotestowałam  mówiąc, że zbyt dobrze mi idzie, żeby rezygnować będąc już na półmetku kursu. :P W piątek proszę wszystkich o trzymanie kciuków od godziny 9 do odwołania. Mam nadzieję, że zaliczę kurs minimum na 4. Ale żeby to zrobić trzeba pouczyć się sortymentów. :D Ale w sumie mam jeszcze cały tydzień i materiał obejmuję tylko 4 klasy surowca. Jeśli ktoś coś rozumie to bardzo się cieszę :P
Porządków przedświątecznych ciąg dalszy. We wtorek najprawdopodobniej wróci moja kochana Doms. Więc aby do wtorku :D W środę również bardzo ważny dzień. Módlcie się żebym nie spaliła kuchni :D
Lecę dalej sprzątać :)

Miłego dnia Ludziki!!!


piątek, 14 grudnia 2012

Next.

Drugi tydzień kursu pilarza miną. Od poniedziałku zmiana instruktor. A skóra ma się coraz lepiej. Nie wiem co tak dobrze na nią działa, ale mam nadzieję, że jeśli przed szpitalem będę miała jeszcze jakąś wizytę kontrolną to uda mi się go uniknąć. : ) W ogóle oprócz ocen wszystko jest w jak najlepszym porządku : ) Pomimo powtarzającego się od dwóch tygodni schematu dnia nie popadam w rutynę. Częściej spotykam się ze znajomymi, przestałam chować parchaciątka pod długimi rozciągniętymi ubraniami i czuję się dużo lepiej. Zaczęłam więcej sypiać i jestem spokojniejsza. W sumie domyślam się co tak dobrze na mnie działa, ale nie jestem pewna.. :P Kontakty z odpowiednimi ludźmi mogą bardzo dobrze na nas wpływać. : ) Wielkimi krokami zbliżają się urodziny Macałka a ja wciąż nie skończyłam prezentuuuu! ; ( Ale jutro chyba już wszystko skończę : ) Mam taką nadzieję.

Miłego wieczoru Misiaczki! ; )

środa, 12 grudnia 2012

Grr.

12.12.2012. Dzień jak co dzień. Kolejna godziny kursu pilarza, kolejne obalone drzewa, kolejne łzy od dymu. Ogrom myśli związanych z powrotem do szpitala i zmianą leczenia nie opuszcza mojej głowy. Jutro mija dwa tygodnie od przebicia ucha więc dzisiaj już sobie zmieniłam kolczyki :P Pojawił się mały problem. Przy ścinaniu drzewa skóra bardzo się poci. Temperatura ciągle się zmienia. Raz stoi się przy ognisku raz leży w śniegu. Raz w rękawiczkach raz bez. I własnie dlatego w najgorszym stanie są teraz moje dłonie. Co więcej mogę napisać? Muszę porozmawiać jeszcze z lekarzem..

Miłego dnia.

PS: Dalej nie mogę dodawać zdjęć.

wtorek, 11 grudnia 2012

Parchy na wolności.

Nadgarstki opasane czerwonymi bransoletami spękanej skóry..
A tak konkretnie to nadgarstki i dłonie. Najbardziej. Nogi, plamka koło pępka, ręce troche mniej..
Świadoma swojego stanu i wyglądu mentalnie znajduję się zupełnie gdzie indziej i leże tam sobie zawinięta w ciepłą pościel, wtulona w ramiona.. Tak. Sama już nie wiem czy mój aktualny stan to przeciągający się bądź też opóźniony dołek jesienny czy coś nowego. Swędzi mnie nosek. Kurs pilarza idzie mi bardzo dobrze i właściwie jest teraz jedyną rzeczą, która wychodzi mi bardzo dobrze.

Czy ktoś kiedyś brał zamiast zyxu coś takiego jak lirra? Dostałam to w aptece jako zamiennik i jestem ciekawa działania.

Dobranoc. : (

niedziela, 9 grudnia 2012

cold

Zimno wszędzie, ciemno wszędzie... Szybko lepiej już nie będzie. Kiepskich humor mam komu go dam? Taki kiepski humor... Szalony, zimowy spacer z ukochaną Siostrą i wieczór w nieruchomym powietrzu...

Dziękuję, dobranoc.

sobota, 8 grudnia 2012

Come back to us!!!

Otóż na moim oddziale aktualnie będzie odbywał się remont. Ale od 2 stycznia jak najbardziej możesz do nas wrócić. No i można się zastanowić nad cyklosporyną. Pozwólcie, że tego nie skomentuję...

Dalej nie mogę dodawać zdjęć niestety. Ale większość z nich jest na facebooku albo na moim photoblogu. Więc jak chcecie to zaglądajcie. :) Przyjemny zimowy dzień. Sobotnie porządki, poszukiwanie osiemnastkowego prezentu, trochę nauki. Wieczór w najważniejszymi.

Życzę miłego dnia. Idę przemyśleć słowa lekarza...

czwartek, 6 grudnia 2012

Mikołaju, Mikołaju...

Mikołaju, Mikołaju co Ty robisz w naszym kraju? Zbieram kasę na stypendia, żeby zdolne dzieci z ubogich rodzin mogły się rozwijać. : ) Czyli główny temat dzisiejszego dnia. W ramach mikołajkowej zbiórki pomagaliśmy z innymi wolontariuszami zbierać fundusze na przyszłoroczne stypendia naukowe. Ludzie w naszym mieście okazali się być szczodrzy :P Jednak mróz nas nie oszczędził. Moja skóra jest w fatalnym stanie.. Piecze, boli, swędzi.. Ale najważniejsze jest to, że pomogliśmy. Jutro znów ciężki dzień. Najpierw kurs później pomoc przy zajęciach dla dzieci w fundacji i śpiew. Czyli od rana do wieczora poza domem. : )

Czytałam dziś bardzo ciekawy artykuł na temat zadowolenia z życia i tego co daje nam los. Znajduje się on w gazecie "Moda na zdrowie" chyba z listopada. Jeśli ktoś będzie chciał to sprawdzę i napiszę dokładnie :P

Popołudnie i wieczór spędzone w bardzo miłej właściwie już świątecznej atmosferze. Zapach pierniczków, długa rozmowa, herbata... Lubie to! : )

Teraz należy ratować skórę. Kąpiel i mazidła. : )

Miłego wieczoru Mikołajki !


środa, 5 grudnia 2012

Sekrety, sekreciki.

Czy Wy też kiedy już na prawdę nie możecie wytrzymać i musicie się podrapać to chowacie się przed innymi? Najbardziej pilnują mnie rodzice, zwłaszcza Tata. Żeby móc się podrapać kiedy już nie mogę wytrzymać zamykam się w łazience albo w pokoju. W szkole pilnuje mnie paru znajomych, czasem nawet dostaję po łapkach jak się drapie. Więc w razie W muszę chować się w toalecie lub w szkolnych zakamarkach. Najlepszych metod: szantaż lub łaskotki używa mój chłopak. Jednak najlepszym wyjściem jakie kiedykolwiek zastosował jest mizianie. Jest to bardzo dobra istotka, która w przeciwieństwie do Rodziców nie przestaje miziać tylko tylko czy jeszcze i ewentualnie gdzie jeszcze. : )
Najgorszym jest kiedy rodzice z takim błaganiem w głosie mówią moje imię i mówią jak do dziecka. Nikt nie rozumie jak to swędzi... I do szału doprowadza mnie właśnie ten ton. Mama właśnie w tym momencie tak do mnie mówi i zaraz mnie szlag trafi... -,-'
Ehh.. Na prawdę jest coraz gorzej... Idę spać. : (

Szkoda, że go tu nie ma...

wtorek, 4 grudnia 2012

First day.


Pierwszy dzień kursu pilarza mam za sobą. Godzina 8:00 wyjazd do nadleśnictwa po specjalne stroje. Wyjazd do lasu a potem czekanie na instruktorów. Jeszcze przed przyjazdem do lasu nie czułam palców u stóp z zimna. Rozpaliliśmy ognisko. Po przyjściu instruktorów, w wcześniej ustalonych grupach udaliśmy się na powierzchnię. Po szybkim instruktarzu zabraliśmy się za obalanie drzew. Troszkę się rozgrzałam i obaliłam swoją pierwszą sztukę : ) Tak się stresowałam, że zapomniałam, że cokolwiek mnie swędzi. :P A swędzi strasznie. W sobotę mam wizytę, mam nadzieję, że coś się zmieni. Z lasu wróciłam koło 14:00 i do tej pory spałam :P I chyba będę kontynuować tę czynność.. : ) Coś się zepsuło i nie mogę dodać zdjęć, ale spróbuję później : )


"Czasem jeden uśmiech jest wart więcej niż góra prezentów.. Ważne, żeby należał do odpowiedniej osoby"